Anglais modifier

Étymologie modifier

De l’ancien français desgouster, de même sens.

Nom commun modifier

disgust \dɪs.ˈɡʌst\

  1. Dégoût.

Verbe modifier

Temps Forme
Infinitif to disgust
\Prononciation ?\
Présent simple,
3e pers. sing.
disgusts
Prétérit disgusted
Participe passé disgusted
Participe présent disgusting
voir conjugaison anglaise

disgust transitif

  1. Dégoûter.
  2. (Sens figuré) Écœurer.

Dérivés modifier

Prononciation modifier

Romanche modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

disgust \Prononciation ?\

  1. dégoût.

Notes modifier

Forme et orthographe du dialecte puter .
Forme et orthographe du dialecte vallader .

Références modifier

  • Oscar Peer, Dicziunari rumantsch ladin-tudais-ch, Lia Rumantscha, Coire, 1962