Voir la conjugaison du verbe emocionar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) emocionaréis
|
(tú) emocionaréis
|
(vos) emocionaréis
|
(él/ella/usted) emocionaréis
|
(nosotros-as) emocionaréis
|
(vosotros-as) emocionaréis
|
(os) emocionaréis
|
(ellos-as/ustedes) emocionaréis
|
Imparfait
|
(yo) emocionaréis
|
(tú) emocionaréis
|
(vos) emocionaréis
|
(él/ella/usted) emocionaréis
|
(nosotros-as) emocionaréis
|
(vosotros-as) emocionaréis
|
(os) emocionaréis
|
(ellos-as/ustedes) emocionaréis
|
Passé simple
|
(yo) emocionaréis
|
(tú) emocionaréis
|
(vos) emocionaréis
|
(él/ella/usted) emocionaréis
|
(nosotros-as) emocionaréis
|
(vosotros-as) emocionaréis
|
(os) emocionaréis
|
(ellos-as/ustedes) emocionaréis
|
Futur simple
|
(yo) emocionaréis
|
(tú) emocionaréis
|
(vos) emocionaréis
|
(él/ella/usted) emocionaréis
|
(nosotros-as) emocionaréis
|
(vosotros-as) emocionaréis
|
(os) emocionaréis
|
(ellos-as/ustedes) emocionaréis
|
emocionaréis \e.mo.θjo.naˈɾeis\
- Deuxième personne du pluriel du futur de l’indicatif de emocionar.