Conjugaison:espagnol/emocionar

Conjugaison en espagnol
emocionar
Verbe du 1er groupe,
conjugué comme {{es-conj-1}}

emocionar, verbe espagnol du 1er groupe.

Modes impersonnels

Indicatif modifier

Présent
(yo)   emociono [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 emocionas
 emocionás
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emociona [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionáis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionan [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   he emocionado [e]
(tú/vos  has emocionado [as]
(él/ella/Ud.  ha emocionado [a]
(nosotros-as)   hemos emocionado [ˈe.mos]
(vosotros-as/os  habéis emocionado [a.ˈβejs]
(ellos-as/Uds.  han emocionado [an]
Imparfait
(yo)   emocionaba [Prononciation ?]
(tú/vos  emocionabas [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emocionaba [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionábamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionabais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionaban [Prononciation ?]
Plus-que-parfait
(yo)   había emocionado [a.ˈβi.a]
(tú/vos  habías emocionado [a.ˈβi.as]
(él/ella/Ud.  había emocionado [a.ˈβi.a]
(nosotros-as)   habíamos emocionado [a.ˈβi.a.mos]
(vosotros-as/os  habíais emocionado [a.ˈβi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habían emocionado [a.ˈβi.an]
Passé simple
(yo)   emocioné [Prononciation ?]
(tú/vos  emocionaste [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emocionó [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionasteis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionaron [Prononciation ?]
Passé antérieur
(yo)   hube emocionado [ˈu.βe]
(tú/vos  hubiste emocionado [u.ˈβi.ste]
(él/ella/Ud.  hubo emocionado [ˈu.βo]
(nosotros-as)   hubimos emocionado [u.ˈβi.mos]
(vosotros-as/os  hubisteis emocionado [u.ˈβi.stejs]
(ellos-as/Uds.  hubieron emocionado [u.ˈβje.ɾon]
Futur simple
(yo)   emocionaré [Prononciation ?]
(tú/vos  emocionarás [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emocionará [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionaremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionaréis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionarán [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   habré emocionado [a.ˈβɾe]
(tú/vos  habrás emocionado [a.ˈβɾas]
(él/ella/Ud.  habrá emocionado [a.ˈβɾa]
(nosotros-as)   habremos emocionado [a.ˈβɾe.mos]
(vosotros-as/os  habréis emocionado [a.ˈβɾejs]
(ellos-as/Uds.  habrán emocionado [a.ˈβɾan]

Conditionnel modifier

Présent
(yo)   emocionaría [Prononciation ?]
(tú/vos  emocionarías [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emocionaría [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionaríamos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionaríais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionarían [Prononciation ?]
Passé
(yo)   habría emocionado [a.ˈβɾi.a]
(tú/vos  habrías emocionado [a.ˈβɾi.as]
(él/ella/Ud.  habría emocionado [a.ˈβɾi.a]
(nosotros-as)   habríamos emocionado [a.ˈβɾi.a.mos]
(vosotros-as/os  habríais emocionado [a.ˈβɾi.ajs]
(ellos-as/Uds.  habrían emocionado [a.ˈβɾi.an]

Subjonctif modifier

Notes modifier

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   emocione [Prononciation ?]
(tú/vos
ou (vos) 
 emociones
 emocionés
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emocione [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionéis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionen [Prononciation ?]
Passé composé
(yo)   haya emocionado [ˈa.ja]
(tú/vos
ou (vos) 
 hayas emocionado
 hayás emocionado
[ˈa.jas]
[a.ˈjas]
(él/ella/Ud.  haya emocionado [ˈa.ja]
(nosotros-as)   hayamos emocionado [a.ˈja.mos]
(vosotros-as/os  hayáis emocionado [a.ˈjajs]
(ellos-as/Uds.  hayan emocionado [ˈa.jan]
Imparfait (en -ra)
(yo)   emocionara [Prononciation ?]
(tú/vos  emocionaras [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emocionara [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionáramos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionarais [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionaran [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera emocionado [u.ˈβje.ɾa]
(tú/vos  hubieras emocionado [u.ˈβje.ɾas]
(él/ella/Ud.  hubiera emocionado [u.ˈβje.ɾa]
(nosotros-as)   hubiéramos emocionado [u.ˈβje.ɾa.mos]
(vosotros-as/os  hubierais emocionado [u.ˈβje.ɾajs]
(ellos-as/Uds.  hubieran emocionado [u.ˈβje.ɾan]
Imparfait (en -se)
(yo)   emocionase [Prononciation ?]
(tú/vos  emocionases [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emocionase [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionásemos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionaseis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionasen [Prononciation ?]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese emocionado [u.ˈβje.se]
(tú/vos  hubieses emocionado [u.ˈβje.ses]
(él/ella/Ud.  hubiese emocionado [u.ˈβje.se]
(nosotros-as)   hubiésemos emocionado [u.ˈβje.se.mos]
(vosotros-as/os  hubieseis emocionado [u.ˈβje.sejs]
(ellos-as/Uds.  hubiesen emocionado [u.ˈβje.sen]
Futur
(yo)   emocionare [Prononciation ?]
(tú/vos  emocionares [Prononciation ?]
(él/ella/Ud.  emocionare [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionáremos [Prononciation ?]
(vosostros-as/os  emocionareis [Prononciation ?]
(ellos-as/Uds.  emocionaren [Prononciation ?]
Futur antérieur
(yo)   hubiere emocionado [u.ˈβje.ɾe]
(tú/vos  hubieres emocionado [u.ˈβje.ɾes]
(él/ella/Ud.  hubiere emocionado [u.ˈβje.ɾe]
(nosotros-as)   hubiéremos emocionado [u.ˈβje.ɾe.mos]
(vosotros-as/os  hubiereis emocionado [u.ˈβje.ɾejs]
(ellos-as/Uds.  hubieren emocionado [u.ˈβje.ɾen]

Impératif modifier

Notes modifier

  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)   — [–]
(tú) 
ou (vos) 
 emociona
 emocioná
[Prononciation ?]
[Prononciation ?]
(usted)   emocione [Prononciation ?]
(nosostros-as)   emocionemos [Prononciation ?]
(vosostros-as)   emocionad [Prononciation ?]
(ustedes)   emocionen [Prononciation ?]