fòrt
Occitan modifier
Étymologie modifier
- Du latin fortis de même sens.
Adjectif modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | fòrt \ˈfɔɾt\ |
fòrts \ˈfɔɾt͡s\ |
Féminin | fòrta \ˈfɔɾto̞\ |
fòrtas \ˈfɔɾto̞s\ |
fòrt \ˈfɔɾt\ (graphie normalisée) masculin
- Fort.
Un vin fòrt.
- Un vin fort.
Plaça fòrta.
- Place forte.
Natura fòrta.
- Nature forte.
Volontat fòrta.
- Volonté forte.
Aquò’s un pauc fòrt.
- Cela, c’est un peu fort.
Se far fòrt de.
- Se faire fort de.
Es pas mon fòrt.
- Ce n’est pas mon fort.
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Antonymes modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
fòrt \ˈfɔɾt\ |
fòrts \ˈfɔɾt͡s\ |
fòrt [ˈfɔɾt] (graphie normalisée) masculin
Adverbe modifier
Invariable |
---|
fòrt \ˈfɔɾt\ |
fòrt [ˈfɔɾt] (graphie normalisée)
- Très, fort.
Tustar fòrt.
- Taper fort.
Parlar fòrt.
- Parler fort.
Plorar fòrt.
- Pleurer fort.
Fòrt bèla.
- Fort belle.
Synonymes modifier
Prononciation modifier
- Béarn (Occitanie) : écouter « fòrt [ˈfɔɾt] »
Références modifier
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2