fianĉiĝi
Espéranto modifier
Étymologie modifier
- (Date à préciser) Composé de la racine fianĉ (« fiancé »), du suffixe -iĝ- (« devenir ») et de la finale -i (verbe).
Verbe modifier
Voir la conjugaison du verbe fianĉiĝi | |
---|---|
Infinitif | fianĉiĝi |
fianĉiĝi \fi.an.ˈt͡ʃi.d͡ʒi\ intransitif
- Se fiancer (pour un homme).
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Variantes orthographiques modifier
- si pas de ĉ et ĝ possibles par le clavier : fiancxigxi
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
- fianĉiniĝi, se fiancer (pour une femme)
Prononciation modifier
- France (Toulouse) : écouter « fianĉiĝi [Prononciation ?] »
Références modifier
Bibliographie modifier
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (racine U.V-4OA)
- fianĉiĝi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- fianĉiĝi sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Composition "fianĉ-iĝ-i" (à racines U.V.) présente dans l’Ekzercaro de la Fundamento (Ekzercaro, R1 de l’Akademio de Esperanto).