gweuz
Breton modifier
Étymologie modifier
- Du moyen breton gueus[1], issu du vieux brittonique *wo-bussu, issu du proto-celtique *bussu « lèvre », duquel procèdent le gaélique écossais bus « lèvre » et l’irlandais busóc « bise ».
- À comparer avec les mots gweus, gwefus en gallois, gweus en cornique, tous deux au sens de « lèvre humaine ».
Nom commun modifier
Mutation | Singulier | Duel |
---|---|---|
Non muté | gweuz | diweuz |
Adoucissante | weuz | ziweuz |
Durcissante | kweuz | tiweuz |
gweuz \ˈɡwøːs\ ou \ˈɡɥøːs\ féminin
- (Anatomie) Lèvre.
- E gwirionez ez eus kemm etre an F blot, a zo anezhañ ul lizherenn ziweuz rik, hag ar V, a vez distaget etre ar weuz izelañ hag an dent uhelañ. — (Frañsez Kervella, Reizhadennou da yezhadur bras ar brezhoneg, in Al Liamm, no 6, janvier-février 1948, page 59)
- En fait il y a un différence entre le F doux, qui est une lettre bilabiale stricte, et le V, qui est prononcé entre la lèvre inférieure et les dents supérieures.
- Distreiñ a reas Mari Kergroaz he fenn diwar o zu, taeret, he dent-krecʼh krog en he gweuz-traoñ. — (Youenn Olier, Arnev, in Al Liamm, no 70, septembre-octobre 1958, page 49)
- Mari Kergroaz détourna la tête, irritée, ses dents supérieures mordant sa lèvre inférieure.
- E gwirionez ez eus kemm etre an F blot, a zo anezhañ ul lizherenn ziweuz rik, hag ar V, a vez distaget etre ar weuz izelañ hag an dent uhelañ. — (Frañsez Kervella, Reizhadennou da yezhadur bras ar brezhoneg, in Al Liamm, no 6, janvier-février 1948, page 59)
- (Par analogie) Repli cutané de la vulve.
Variantes orthographiques modifier
Synonymes modifier
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- Carhaix-Plouguer (France) : écouter « gweuz [Prononciation ?] » (niveau moyen)
Références modifier
- ↑ Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499