Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Composé de hals (« cou ») et du participe présent de breken (« casser »).

Adjectif modifier

halsbrekend \Prononciation ?\

  1. Casse-cou.
    • Met halsbrekende snelheid rijden.
      Conduire à tombeau grand ouvert.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,7 % des Flamands,
  • 98,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]