Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de incautus (« imprudent »), avec le suffixe -ela.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif incautelă incautelae
Vocatif incautelă incautelae
Accusatif incautelăm incautelās
Génitif incautelae incautelārŭm
Datif incautelae incautelīs
Ablatif incautelā incautelīs

incautela \Prononciation ?\ féminin

  1. Imprudence.

Antonymes modifier

Références modifier