Étymologie

modifier
Du latin incredulitatem, accusatif de incredulitas.

Nom commun

modifier

incredulitat féminin

  1. Incrédulité.

Vocabulaire apparenté par le sens

modifier

Références

modifier
  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
 

Étymologie

modifier
Du latin incredulitatem, accusatif de incredulitas.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
incredulitat
\iŋkɾəðuliˈtat\
incredulitats
\iŋkɾəðuliˈtats\

incredulitat [iŋkɾəðuliˈtat], [iŋkɾeðuliˈtat] féminin

  1. Incrédulité.

Prononciation

modifier
 

Étymologie

modifier
Du latin incredulitatem, accusatif de incredulitas.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
incredulitat
\iŋkɾeðyliˈtat\
incredulitats
\iŋkɾeðyliˈtats\

incredulitat \iŋkɾeðyliˈtat\ (graphie normalisée) féminin

  1. Incrédulité.

Prononciation

modifier

Références

modifier