Étymologie

modifier
Du latin infinitatem, accusatif de infinitas.

Nom commun

modifier

infinitat féminin

  1. Infinité.

Variantes

modifier

Références

modifier
  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage
 

Étymologie

modifier
Du latin infinitatem, accusatif de infinitas.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
infinitat
\infiniˈtat\
infinitats
\infiniˈtats\

infinitat [infiniˈtat] féminin

  1. Infinité.
 

Étymologie

modifier
Du latin infinitatem, accusatif de infinitas.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
infinitat
\infiniˈtat\
infinitats
\infiniˈtats\

infinitat \infiniˈtat\ (graphie normalisée) féminin

  1. Infinité.

Prononciation

modifier

Références

modifier