Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe irritar
Indicatif Présent (yo) irritamos
(tú) irritamos
(vos) irritamos
(él/ella/usted) irritamos
(nosotros-as) irritamos
(vosotros-as) irritamos
(os) irritamos
(ellos-as/ustedes) irritamos
Imparfait (yo) irritamos
(tú) irritamos
(vos) irritamos
(él/ella/usted) irritamos
(nosotros-as) irritamos
(vosotros-as) irritamos
(os) irritamos
(ellos-as/ustedes) irritamos
Passé simple (yo) irritamos
(tú) irritamos
(vos) irritamos
(él/ella/usted) irritamos
(nosotros-as) irritamos
(vosotros-as) irritamos
(os) irritamos
(ellos-as/ustedes) irritamos
Futur simple (yo) irritamos
(tú) irritamos
(vos) irritamos
(él/ella/usted) irritamos
(nosotros-as) irritamos
(vosotros-as) irritamos
(os) irritamos
(ellos-as/ustedes) irritamos

irritamos \i.riˈta.mos\

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de irritar.
  2. Première personne du pluriel du passé simple de l’indicatif de irritar.

Prononciation

modifier

Forme de verbe

modifier
Voir la conjugaison du verbe irritar
Indicatif Présent
nós irritamos
Imparfait
Passé simple
Plus que parfait
Futur simple

irritamos \i.ʀi.tˈɐ.muʃ\ (Lisbonne) \i.xi.tˈɐ̃.mʊs\ (São Paulo)

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif de irritar.
  2. (Brésil) Première personne du pluriel du prétérit de irritar.