Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de ruptus, avec le préfixe in-.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif irruptus irruptă irruptum irruptī irruptae irruptă
Vocatif irrupte irruptă irruptum irruptī irruptae irruptă
Accusatif irruptum irruptăm irruptum irruptōs irruptās irruptă
Génitif irruptī irruptae irruptī irruptōrŭm irruptārŭm irruptōrŭm
Datif irruptō irruptae irruptō irruptīs irruptīs irruptīs
Ablatif irruptō irruptā irruptō irruptīs irruptīs irruptīs

irruptus \Prononciation ?\

  1. Non rompu.

Forme de verbe modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif irruptus irruptă irruptum irruptī irruptae irruptă
Vocatif irrupte irruptă irruptum irruptī irruptae irruptă
Accusatif irruptum irruptăm irruptum irruptōs irruptās irruptă
Génitif irruptī irruptae irruptī irruptōrŭm irruptārŭm irruptōrŭm
Datif irruptō irruptae irruptō irruptīs irruptīs irruptīs
Ablatif irruptō irruptā irruptō irruptīs irruptīs irruptīs

irruptus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de irrumpo.

Références modifier