Voir aussi : Knecht

Allemand modifier

Forme de verbe modifier

knecht \knɛçt\

  1. Deuxième personne du singulier de l’impératif présent de knechten.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

(XIIIe siècle) Apparenté à Knecht de même sens, en allemand.

Nom commun modifier

knecht \Prononciation ?\

  1. Domestique, serviteur.

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Polonais modifier

Étymologie modifier

De l’allemand Knecht[1].

Nom commun modifier

knecht \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Militaire) Soldat.
    • Po drodze żołnierze oraz knechci palili zboża oraz plądrowali posiadłości chłopstwa Wirtembergii, niszcząc domostwa oraz kradnąc bydło. — (Bitwa pod Döffingen sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  )
  2. (Marine) Bite d’amarrage[2].

Synonymes modifier

Prononciation modifier

Références modifier

  1. « knecht », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
  2. Poler sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)