Voir aussi : Mans, mäns, Måns, måns, -mans

Français modifier

Nom commun modifier

Invariable
mans
\mɑ̃\

mans \mɑ̃\ masculin

  1. Variante de man.

Forme de nom commun modifier

Singulier Pluriel
man mans
\mɑ̃\

mans \mɑ̃\ masculin

  1. Pluriel de man.
    • Il imagina, pour détruire les mans, d’enfermer des poules dans une cage à roulettes, que deux hommes poussaient derrière la charrue ; ce qui ne manqua point de leur briser les pattes. — (Gustave Flaubert, Bouvard et Pécuchet, Lemerre, Paris, 1881)

Anagrammes modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références modifier

Anglais modifier

Forme de verbe modifier

mans \Prononciation ?\

  1. Troisième personne du singulier du présent indicatif du verbe man.

Afrikaans modifier

Forme de nom commun modifier

mans \mɑns\ masculin

  1. Pluriel de man.

Catalan modifier

Forme de nom commun modifier

Singulier Pluriel

\Prononciation ?\
mans
\Prononciation ?\

mans \Prononciation ?\ féminin

  1. Pluriel de .

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun modifier

mans \Prononciation ?\ masculin

  1. Sébile.

Synonymes modifier

Forme de verbe modifier

mans \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de mansen.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 85,4 % des Flamands,
  • 95,9 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]