Latin modifier

Étymologie modifier

Du grec ancien πολιτικός, politikos.

Adjectif modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif politicus politică politicum politicī politicae politică
Vocatif politice politică politicum politicī politicae politică
Accusatif politicum politicăm politicum politicōs politicās politică
Génitif politicī politicae politicī politicōrŭm politicārŭm politicōrŭm
Datif politicō politicae politicō politicīs politicīs politicīs
Ablatif politicō politicā politicō politicīs politicīs politicīs

politicus \Prononciation ?\

  1. Civique, politique, relatif au gouvernement de la ville.

Synonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Dérivés dans d’autres langues modifier

Références modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Du latin politicus.

Nom commun modifier

politicus \po.li.ti.kʏs\ (pluriel irrégulier: politici \po.li.ti.si\ )

  1. Homme politique, politicien.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,3 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]