procuratrix
Anglais modifier
Nom commun modifier
Singulier | Pluriel |
---|---|
procuratrix \ˌpɹɒk.jʊˈɹeɪ.tɹɪks\ |
procuratrices \ˌpɹɒk.jʊˈɹeɪ.tɹɪ.siːz\ |
procuratrix \ˌpɹɒk.jʊˈɹeɪ.tɹɪks\ (pour un homme, on dit : procurator)
- Procuratrice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références modifier
- « procuratrix », dans Merriam-Webster, 2024 → consulter cet ouvrage
- « procuratrix », dans The Oxford Dictionaries, 2024 → consulter cet ouvrage
Latin modifier
Étymologie modifier
- Déverbal de procuro (« soigner, administrer »), dérivé de procuratum, avec le suffixe -trix.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | prōcūrātrīx | prōcūrātrīcēs |
Vocatif | prōcūrātrīx | prōcūrātrīcēs |
Accusatif | prōcūrātrīcem | prōcūrātrīcēs |
Génitif | prōcūrātrīcis | prōcūrātrīcum |
Datif | prōcūrātrīcī | prōcūrātrīcibus |
Ablatif | prōcūrātrīcĕ | prōcūrātrīcibus |
prōcūrātrīx, -īcis \proː.kuːˈraː.triːks\ féminin (pour un homme, on dit : procurator)
- Celle qui procure, qui pourvoit.
retricem, administratricem, procuratricem et vicegerentem nostram pro nobis et nostro nomine.
— (Vice-régence accordée à Yolande d’Aragon par son fils Louis III d’Anjou en 1423, cité par Marion Chaigne-Legouy, « Titres et insignes du pouvoir des duchesses de la seconde Maison d’Anjou. Une approche diplomatique, sigillaire et emblématique de la puissance féminine à la fin du Moyen Âge », dans Mélanges de l’École française de Rome, no 129-2, 2017 [texte intégral])
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Anglais : procuratrix
- Français : procuratrice
- Italien : procuratrice
Références modifier
- « procuratrix », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage