Espéranto modifier

Étymologie modifier

Du latin pustula.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif pustulo
\pus.ˈtu.lo\
pustuloj
\pus.ˈtu.loj\
Accusatif pustulon
\pus.ˈtu.lon\
pustulojn
\pus.ˈtu.lojn\

pustulo \pus.ˈtu.lo\

  1. (Médecine) Pustule.
    • Ekde 1790 Jenner komencis studi malsanon de melkistinoj, kiuj infektiĝis de bovina variolo, kiam dum melkado ili dispremis variolajn pustulojn ĉe la mamoj de infektitaj bovinoj. — (Vladimir Lemelev, « Homo, kiu savis milionojn », Monato)
      À partir de 1790, Jenner commença à étudier la maladie des trayeuses qui étaient infectées par la variole bovine quand elles écrasaient des pustules varioliques sur le pis des vaches infectées pendant la traite.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Ido modifier

Étymologie modifier

Du latin pustula.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
pustulo
\Prononciation ?\
pustuli
\Prononciation ?\

pustulo \pu.ˈstu.lɔ\

  1. Pustule.

Latin modifier

Étymologie modifier

Dénominal de pustula.

Verbe modifier

pustulo, infinitif : pustulare, parfait : pustulavi, supin : pustulatum \Prononciation ?\ transitif (voir la conjugaison)

  1. Pustuler, se boursouffler.

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Dérivés modifier

Références modifier