rancós
Occitan modifier
Étymologie modifier
- (Adjectif 1) : Dérive de ranc (« boiteux »).
- (Adjectif 2) : Dérive de ranc (« roche »).
Adjectif 1 modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | rancós \ranˈkus\ |
rancoses \ranˈku.zes\ |
Féminin | rancosa \ranˈku.zo̞\ |
rancosas \ranˈku.zo̞s\ |
rancós \ranˈkus\ (graphie normalisée) masculin
Adjectif 2 modifier
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | rancós \ranˈkus\ |
rancoses \ranˈku.zes\ |
Féminin | rancosa \ranˈku.zo̞\ |
rancosas \ranˈku.zo̞s\ |
rancós \ranˈkus\ (graphie normalisée) masculin
Synonymes modifier
Prononciation modifier
→ Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )
Paronymes modifier
- rançós (« qui sent le rance »)
Références modifier
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2