Ancien occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin recusare.

Verbe modifier

recusar

  1. Récuser.

Références modifier

  • François Raynouard, Lexique roman ou Dictionnaire de la langue des troubadours, comparée avec les autres langues de l’Europe latine, 1838–1844 → consulter cet ouvrage

Catalan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin recusare.

Verbe modifier

recusar [rəkuˈza], [rekuˈzaɾ] (voir la conjugaison)

  1. Récuser.

Prononciation modifier

Espagnol modifier

 

Étymologie modifier

Du latin recusare.

Verbe modifier

recusar \rekuˈsaɾ\ (voir la conjugaison)

  1. Récuser.

Occitan modifier

 

Étymologie modifier

Du latin recusare.

Verbe modifier

recusar [rekyˈza] (graphie normalisée) (voir la conjugaison)

  1. Récuser.

Prononciation modifier

Références modifier

Portugais modifier

Étymologie modifier

Du latin recusare.

Verbe modifier

recusar \ʀɨ.ku.zˈaɾ\ (Lisbonne) \xe.ku.zˈa\ (São Paulo) 1er groupe (voir la conjugaison)

  1. Récuser.

Vocabulaire apparenté par le sens modifier

Prononciation modifier

Références modifier