Tchèque modifier

Étymologie modifier

Dérivé de roh (« corne »), avec le suffixe -atý.

Adjectif modifier

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif

rohatý rohatá rohaté
vocatif

rohatý rohatá rohaté
accusatif

rohatého rohatý rohatou rohaté
génitif

rohatého rohaté rohatého
locatif

rohatém rohaté rohatém
datif

rohatému rohaté rohatému
instrumental

rohatým rohatou rohatým
pluriel nominatif

rohatí rohaté rohatá
vocatif

rohatí rohaté rohatá
accusatif

rohaté rohatá
génitif

rohatých
locatif

rohatých
datif

rohatým
instrumental

rohatými

rohatý \ˈroɦatiː\

  1. Cornu, qui a des cornes.

Références modifier