Breton modifier

Étymologie modifier

De ront, avec le suffixe -añ du superlatif.

Forme d’adjectif modifier

Nature Forme
Positif ront
Comparatif rontocʼh
Superlatif rontañ
Exclamatif rontat

rontañ \ˈrɔ̃n.tã\

  1. Superlatif de ront.

Anagrammes modifier