segnen
Allemand modifier
Étymologie modifier
- Du latin signarer.
Verbe modifier
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich segne |
2e du sing. | du segnest | |
3e du sing. | er segnet | |
Prétérit | 1re du sing. | ich segnete |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich segnete |
Impératif | 2e du sing. | segne! |
2e du plur. | segnet! | |
Participe passé | gesegnet | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
segnen \zeːɡnən\ (voir la conjugaison)
- (Religion) Bénir.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
Prononciation modifier
- Berlin : écouter « segnen [ˈzeːɡnən] »