Latin modifier

Étymologie modifier

De servio (« servir ») avec le suffixe -tus.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif servitus servitutēs
Vocatif servitus servitutēs
Accusatif servitutem servitutēs
Génitif servitutis servitutum
Datif servitutī servitutibus
Ablatif servitutĕ servitutibus

servitus \Prononciation ?\ féminin

  1. Servitude, asservissement, sujétion.
    • servitutem servire — (Plaute. Capt. 2, 3, 31)
  2. (Droit) Servitude.
    • servitus est constitutio juris gentium, quā quis dominio alieno contra naturam subicitur. — (Dig. 1, 5, 4; Just. Inst. 1, 3, 2)

Synonymes modifier

Forme de verbe modifier

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif servitus servită servitum servitī servitae servită
Vocatif servite servită servitum servitī servitae servită
Accusatif servitum servităm servitum servitōs servitās servită
Génitif servitī servitae servitī servitōrŭm servitārŭm servitōrŭm
Datif servitō servitae servitō servitīs servitīs servitīs
Ablatif servitō servitā servitō servitīs servitīs servitīs

servitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de servio.

Références modifier

  • « servitus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage