superstitio
Latin modifier
Étymologie modifier
- Dérivé de superstes (« survivant »), avec le suffixe -io, une superstition est proprement une « survivance » de la tradition.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | superstitio | superstitionēs |
Vocatif | superstitio | superstitionēs |
Accusatif | superstitionem | superstitionēs |
Génitif | superstitionis | superstitionum |
Datif | superstitionī | superstitionibus |
Ablatif | superstitionĕ | superstitionibus |
superstitio \Prononciation ?\ féminin
- Superstition, culte, vénération scrupuleuse.
- horum sententiae omnium non modo superstitionem tollunt, in quā inest timor inanis deorum, sed etiam religionem, quae deorum cultu pio continetur. — (Cic. N. D. 1, 42, 117)
Dérivés modifier
- superstitiosē (« superstitieusement »)
- superstitiōsus (« superstitieux, prophétique »)
- superstitiōsus (« devin »)
- superstitiōsa (« devineresse »)
Vocabulaire apparenté par le sens modifier
Références modifier
- « superstitio », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « superstitio », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage