txakur

Basque

Étymologie

Le terme a été comparé au corse ghjacaru (« chien »), au hongrois agár (« lévrier »), au turc zağar (« chien de chasse »).

Nom commun

Déclinaison Nom animé Cas Indéfini Singulier Pluriel Absolutif txakur txakurra txakurrak Ergatif txakurrek txakurrak txakurrek Datif txakurri txakurrari txakurrei Génitif txakurren txakurraren txakurren Comitatif txakurrekin txakurrarekin txakurrekin Bénéfactif txakurrentzat txakurrarentzat txakurrentzat Instrumental txakurrez txakurraz txakurrez Inessif txakurrengan txakurrarengan txakurrengan Allatif txakurrengana txakurrarengana txakurrengana Terminatif txakurrenganaino txakurrarenganaino txakurrenganaino Directif txakurrenganantz txakurrarenganantz txakurrenganantz Destinatif txakurrenganako txakurrarenganako txakurrenganako Ablatif txakurengandik txakurrarengandik txakurrengandik Partitif txakurrik — — Prolatif txakurtzat — —

txakur \tʃa.ˈkur\

1. (Zoologie) Chien.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

• zakur

Synonymes

• or

Dérivés

• etxe-txakur

Prononciation

• Pays basque : écouter « txakur [tʃakur] »
• Pays basque : écouter « txakur [tʃakur] »

Voir aussi

• txakur sur l’encyclopédie Wikipédia (en basque) 

Références

• Elhuyar hiztegiak