Allemand modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

Mode ou
temps
Personne Forme
Présent 1re du sing. ich verschone
2e du sing. du verschonst
3e du sing. er verschont
Prétérit 1re du sing. ich verschonte
Subjonctif II 1re du sing. ich verschonte
Impératif 2e du sing. verschon, verschone!
2e du plur. verschont!
Participe passé verschont
Auxiliaire haben
voir conjugaison allemande

verschonen \fɛɐ̯ˈʃoːnən\ (voir la conjugaison)

  1. Épargner, faire grâce (à).
    • Jedes Mal, wenn Detlefs Vater betrunken nach Hause kam, verprügelte er seine Frau und seine Söhne, nur seine kleine Tochter verschonte er.
      Chaque fois que le père de Detlef rentrait ivre à la maison, il battait sa femme et ses fils, n’épargnant que sa petite fille.

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe modifier

verschonen \Prononciation ?\

  1. Excuser.

Variantes orthographiques modifier

Synonymes modifier

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]