Néerlandais modifier

Étymologie modifier

Composé de werk (« travail ») et de kracht (« force, puissance »).

Nom commun 1 modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom werkkracht werkkrachten
Diminutif werkkrachtje werkkrachtjes

werkkracht \ˈʋɛrkrɑxt\ de

  1. Ouvrier, employé.
    • Dat is duur omdat het veel werkkrachten vereist.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes modifier

Nom commun 2 modifier

Nombre Singulier Pluriel
Nom werkkracht
Diminutif

werkkracht \ˈʋɛrkrɑxt\ de

  1. Capacité de travail, puissance de travail.
    • Dat apparaat heeft weinig werkkracht.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 98,7 % des Néerlandais.

Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]