Étymologie

modifier
De áitta (« menace ») et de vuloš (« subordonné »).

Adjectif

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif áitatvuloš áitatvuložat
Accusatif
Génitif
áitatvuloža áitatvuložiid
Illatif áitatvuložii áitatvuložiidda
Locatif áitatvuložis áitatvuložiin
Comitatif áitatvuložiin áitatvuložiiguin
Essif áitatvuložin
Épithète Comparatif Superlatif
áitatvuloš

áitatvuloš /ˈajtɑtvuloʃ/ adjectif attribut

  1. Menacé.
    • Boares vuvddiin loktet bures máŋggat ráigebessejeaddjit: cihceskuolfi, govusskuolfi, čáihni, uhcalivkkár ja girdioarri, jagi 2000 áitatvuloš kártema mielde ain eanet áitojuvvon šládja.  (lundui.fi)
      Dans les vieilles forêt, se plaisent de nombreux animaux qui nichent dans les trous des arbres : la chevêchette d’Europe, la chouette de l’Oural, le pic tridactyle, le gobemouche nain et le polatouche de Sibérie, qui, selon la cartographie de l’an 2000 des espèces menacées, l’est toujours davantage.

Forme d’adjectif

modifier

áitatvuloš /ˈajtɑtvuloʃ/ invariable

  1. Épithète de áitatvuloš.