γεῦμα
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | γεῦμα | τὰ | γεύματα | τὼ | γεύματε |
Vocatif | γεῦμα | γεύματα | γεύματε | |||
Accusatif | τὸ | γεῦμα | τὰ | γεύματα | τὼ | γεύματε |
Génitif | τοῦ | γεύματος | τῶν | γευμάτων | τοῖν | γευμάτοιν |
Datif | τῷ | γεύματι | τοῖς | γεύμασι(ν) | τοῖν | γευμάτοιν |
γεῦμα, geûma *\ɡêu̯.ma\ neutre
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- Alphonse Dain, Jules-Albert de Foucault, Pierre Poulain, Grammaire grecque Éloi-Jules Ragon, éditions Jean de Gigord, Paris, 1952