κάρυον
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Apparenté au latin carina.
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | κάρυον | τὰ | κάρυα | τὼ | καρύω |
Vocatif | κάρυον | κάρυα | καρύω | |||
Accusatif | τὸ | κάρυον | τὰ | κάρυα | τὼ | καρύω |
Génitif | τοῦ | καρύου | τῶν | καρύων | τοῖν | καρύοιν |
Datif | τῷ | καρύῳ | τοῖς | καρύοις | τοῖν | καρύοιν |
κάρυον, káruon neutre (Ancienne écriture : ϰάρυον)
Dérivés modifier
- Ποντικόν κάρυον, Pontikón káruon (« noisette »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Latin : caryon
Prononciation modifier
- *\ká.ry.on\ (Attique (Ve siècle av. J.-C.))
- *\ˈka.ry.on\ (Koinè, Égypte (Ier siècle))
- *\ˈka.ry.on\ (Koinè (IVe siècle))
- *\ˈka.ry.on\ (Byzance (Xe siècle))
- *\ˈka.ri.on\ (Constantinople (XVe siècle))
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage