κόλαξ
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Du verbe κολακεύω, kolakeúô (« flatter »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ὁ | κόλαξ | οἱ | κόλακες | τὼ | κόλακε |
| Vocatif | κόλαξ | κόλακες | κόλακε | |||
| Accusatif | τὸν | κόλακα | τοὺς | κόλακας | τὼ | κόλακε |
| Génitif | τοῦ | κόλακος | τῶν | κολάκων | τοῖν | κολάκοιν |
| Datif | τῷ | κόλακι | τοῖς | κόλαξι κόλαξιν |
τοῖν | κολάκοιν |
κόλαξ, kólax *\ˈko.lakʰs\ masculin (Ancienne écriture : ϰόλαξ)
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage