μυστήριον
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- De μύστης, mústês (« initié »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | τὸ | μυστήριον | τὰ | μυστήρια | τὼ | μυστηρίω |
Vocatif | μυστήριον | μυστήρια | μυστηρίω | |||
Accusatif | τὸ | μυστήριον | τὰ | μυστήρια | τὼ | μυστηρίω |
Génitif | τοῦ | μυστηρίου | τῶν | μυστηρίων | τοῖν | μυστηρίοιν |
Datif | τῷ | μυστηρίῳ | τοῖς | μυστηρίοις | τοῖν | μυστηρίοιν |
μυστήριον, mustếrion *\mys.ˈtɛː.ri.on\ neutre
- (Religion) Mystère, rite secret.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés modifier
- μυστηρικός, μυστηριῶτις (« de mystère »)
Dérivés dans d’autres langues modifier
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage
- « μυστήριον », dans Henry Liddell, Robert Scott, An Intermediate Greek-English Lexicon, Harper & Brothers, New York, 1889 → consulter cet ouvrage