σελάννα

Grec ancien

Nom commun

Cas	Singulier		Pluriel		Duel
Nominatif	ἡ	σελάννα	αἱ	σελάνναι	τὼ	σελάννα
Vocatif		σελάννα		σελάνναι		σελάννα
Accusatif	τὴν	σελάνναν	τὰς	σελάννας	τὼ	σελάννα
Génitif	τῆς	σελάννας	τῶν	σελαννῶν	τοῖν	σελάνναιν
Datif	τῇ	σελάννᾳ	ταῖς	σελάνναις	τοῖν	σελάνναιν

σελάννα, selánna féminin

1. Forme éolienne de σελήνη.

Prononciation

• *\se.lán.naː\ (Attique (V^e siècle av. J.-C.))
• *\sɛˈlan.na\ (Koinè, Égypte (I^er siècle))
• *\seˈlan.na\ (Koinè (IV^e siècle))
• *\seˈlan.na\ (Byzance (X^e siècle))
• *\seˈla.na\ (Constantinople (XV^e siècle))