συνευχή
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Du verbe συνεύχομαι, suneúkhomai (« prier ensemble »).
Nom commun modifier
| Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominatif | ἡ | συνευχή | αἱ | συνευχαί | τὼ | συνευχά |
| Vocatif | συνευχή | συνευχαί | συνευχά | |||
| Accusatif | τὴν | συνευχήν | τὰς | συνευχάς | τὼ | συνευχά |
| Génitif | τῆς | συνευχῆς | τῶν | συνευχῶν | τοῖν | συνευχαῖν |
| Datif | τῇ | συνευχῇ | ταῖς | συνευχαῖς | τοῖν | συνευχαῖν |
συνευχή, suneukhế *\sy.ne͜ʊ.ˈkʰɛ\ féminin
- (Religion) Prière en commun.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)