ἀντιλογία
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Du verbe ἀντιλογέω, antilogéô (« nier », « contredire »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | ἀντιλογία | αἱ | ἀντιλογιαι | τὼ | ἀντιλογία |
Vocatif | ἀντιλογία | ἀντιλογιαι | ἀντιλογία | |||
Accusatif | τὴν | ἀντιλογίαν | τὰς | ἀντιλογίας | τὼ | ἀντιλογία |
Génitif | τῆς | ἀντιλογίας | τῶν | [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] | τοῖν | ἀντιλογίαιν |
Datif | τῇ | ἀντιλογίᾳ | ταῖς | ἀντιλογίαις | τοῖν | ἀντιλογίαιν |
ἀντιλογία, antilogía *\an.ti.lo.ˈɡi.aː\
- Contradiction.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Apparentés étymologiques modifier
- ἀντίλογος (contradictoire)
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Français : antilogie
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage