ἕδρα
Grec ancien modifier
Étymologie modifier
- Du verbe ἕζομαι, hézomai (« asseoir »).
Nom commun modifier
Cas | Singulier | Pluriel | Duel | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Nominatif | ἡ | ἕδρα | αἱ | ἐδραι | τὼ | ἕδρα |
Vocatif | ἕδρα | ἐδραι | ἕδρα | |||
Accusatif | τὴν | ἕδραν | τὰς | ἕδρας | τὼ | ἕδρα |
Génitif | τῆς | ἕδρας | τῶν | [[{{{4}}}ῶν|{{{4}}}ῶν]] | τοῖν | ἕδραιν |
Datif | τῇ | ἕδρᾳ | ταῖς | ἕδραις | τοῖν | ἕδραιν |
ἕδρα, hédra *\hé.draː\ féminin (Ancienne écriture : ἕδϱα)
- (Mobilier) Siège.
- Trône.
- Résidence, demeure.
- Partie du corps sur laquelle on s’assied, fondement, par analogie base.
- Action de s’assoir.
- Assemblée siégeante.
Variantes modifier
Dérivés modifier
- suffixation
- préfixation
- ἐξέδρα, ἔξεδρος
- ἐνέδρα, ἔνεδρος
- ἐφέδρα, ἔφεδρος
- καθέδρα, siège
- πάρεδρος, parèdre
- πρόεδρος, président
- σύνεδρος, assemblé
Apparentés étymologiques modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Français : -èdre
Références modifier
- Anatole Bailly, Abrégé du dictionnaire grec-français, Hachette, 1901 → consulter cet ouvrage