Voir aussi : Béthel, bethel

Étymologie

modifier
Du latin Bethel.

Nom propre

modifier

Bethel \Prononciation ?\

  1. (Bible) Béthel.
  2. (Géographie) Nom de plusieurs localités des États-Unis.

Voir aussi

modifier
  • Bethel sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  

Étymologie

modifier
De l’hébreu ancien בית אל, bet el (« maison de Dieu »).

Nom propre

modifier

Bethel \Prononciation ?\ masculin indéclinable

  1. Béthel.
    • Factum est autem cum levare vellet Dominus Eliam per turbinem in cælum, ibant Elias et Eliseus de Galgalis.
      Dixitque Elias ad Eliseum : Sede hic, quia Dominus misit me usque in Bethel. Cui ait Eliseus : Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te. Cumque descendissent Bethel, egressi sunt filii prophetarum qui erant in Bethel, ad Eliseum, et dixerunt ei : Numquid nosti quia hodie Dominus tollet dominum tuum a te ? Qui respondit : Et ego novi : silete.
      — (Liber Regum ; traduction)
      Lorsque l’Éternel fit monter Élie au ciel dans un tourbillon, Élie partait de Guilgal avec Élisée.
      Élie dit à Élisée : Reste ici, je te prie, car l’Éternel m’envoie jusqu’à Béthel. Élisée répondit : L’Éternel est vivant et ton âme est vivante ! je ne te quitterai point. Et ils descendirent à Béthel. Les fils des prophètes qui étaient à Béthel sortirent vers Élisée, et lui dirent : Sais-tu que l’Éternel enlève aujourd’hui ton maître au-dessus de ta tête ? Et il répondit : Je le sais aussi ; taisez-vous.

Apparentés étymologiques

modifier