Conjugaison:latin/improbo


Conjugaison de improbō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
improbāre improbavisse improbatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
improbārī improbatus, -a, -um esse improbatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
improbatum, improbatū

Participe présent actif
improbans, -antis
Participe futur actif
improbatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
improbatus, -a, -um
Adjectif verbal
improbandus, -a, -um

  Nominatif : improbāre
Accusatif : improbāre
Accusatif avec prép. : improbandum
Génitif : improbandī
Datif : improbandō
Ablatif : improbandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
improbā
improbāte

Futur
2PS : improbātō
3PS : improbātō
2PP : improbātōte
3PP : improbantō

  Présent
improbāre
improbāminī

Futur
2PS : improbātor
3PS : improbātor
2PP : -
3PP : improbantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
improbō improbābam improbābō
improbās improbābās improbābis
improbāt improbābat improbābit
improbāmus improbābāmus improbābimus
improbātis improbābātis improbābitis
improbant improbābant improbābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
improbavī improbaveram improbaverō
improbavistī improbaverās improbaveris
improbavit improbaverat improbaverit
improbavimus improbaverāmus improbaverimus
improbavistis improbaveratis improbaveritis
improbavērunt (improbavēre) improbaverant improbaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
improbem improbārem
improbēs improbārēs
improbet improbāret
improbēmus improbārēmus
improbētis improbārētis
improbent improbārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
improbaverim improbavissem
improbaverīs improbavissēs
improbaverit improbavisset
improbaverīmus improbavissēmus
improbaverītis improbavissētis
improbaverint improbavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
improbor improbabar improbābor
improbāris (improbāre) improbabāris (improbabāre) improbāberis (improbābere)
improbātur improbabātur improbābitur
improbāmur improbabāmur improbābimur
improbāminī improbabāminī improbābiminī
improbāntur improbabantur improbābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
improbatus sum improbatus eram improbatus erō
improbatus es improbatus erās improbatus eris
improbatus est improbatus erat improbatus erit
improbati sumus improbati erāmus improbati erimus
improbati estis improbati erātis improbati eritis
improbati sunt improbati erant improbati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
improber improbārer
improbēris (improbēre) improbārēris (improbārēre)
improbētur improbārētur
improbēmur improbārēmur
improbēminī improbārēminī
improbentur improbārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
improbatus sim improbatus essem
improbatus sīs improbatus essēs
improbatus sit improbatus esset
improbati sīmus improbati essēmus
improbati sītis improbati essētis
improbati sint improbati essent