Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de improbatus, avec le suffixe -tor.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif improbator improbatorēs
Vocatif improbator improbatorēs
Accusatif improbatorem improbatorēs
Génitif improbatoris improbatorum
Datif improbatorī improbatoribus
Ablatif improbatorĕ improbatoribus

improbator \Prononciation ?\ masculin

  1. Improbateur.

Antonymes modifier

Apparentés étymologiques modifier

Références modifier