Conjugaison:latin/intercipio


Conjugaison de intercipiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
intercipĕre intercepisse interceptūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
intercipī interceptus, -a, -um esse interceptum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
interceptum, interceptū

Participe présent actif
intercipiens, -entis
Participe futur actif
interceptūrus, -a, -um
Participe parfait passif
interceptus, -a, -um
Adjectif verbal
intercipiendus, -a, -um

  Nominatif : intercipĕre
Accusatif : intercipĕre
Accusatif avec prép. : intercipiendum
Génitif : intercipiendī
Datif : intercipiendō
Ablatif : intercipiendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
intercipe
intercipite

Futur
2PS : intercipitō
3PS : intercipitō
2PP : intercipitōte
3PP : intercipiuntō

  Présent
intercipĕre
intercipiminī

Futur
2PS : intercipitor
3PS : intercipitor
2PP : -
3PP : intercipiuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
intercipiō intercipiēbam intercipiam
intercipīs intercipiēbās intercipiēs
intercipīt intercipiēbat intercipiet
intercipīmus intercipiēbāmus intercipiēmus
intercipītis intercipiēbātis intercipiētis
intercipiunt intercipiēbant intercipient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
intercepī interceperam interceperō
intercepistī interceperās interceperis
intercepit interceperat interceperit
intercepimus interceperāmus interceperimus
intercepistis interceperatis interceperitis
intercepērunt (intercepēre) interceperant interceperint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
intercipiam interciperem
intercipiās interciperēs
intercipiat interciperet
intercipiāmus interciperēmus
intercipiātis interciperētis
intercipiant interciperent
 
Parfait   Plus-que-parfait
interceperim intercepissem
interceperīs intercepissēs
interceperit intercepisset
interceperīmus intercepissēmus
interceperītis intercepissētis
interceperint intercepissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
intercipior intercipēbar intercipiar
interciperis (intercipere) intercipēbāris (intercipēbāre) intercipiēris (intercipiēre)
intercipitur intercipēbātur intercipiētur
intercipimur intercipēbāmur intercipiēmur
intercipiminī intercipēbāminī intercipiēminī
intercipiuntur intercipēbantur intercipientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
interceptus sum interceptus eram interceptus erō
interceptus es interceptus erās interceptus eris
interceptus est interceptus erat interceptus erit
intercepti sumus intercepti erāmus intercepti erimus
intercepti estis intercepti erātis intercepti eritis
intercepti sunt intercepti erant intercepti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
intercipiar interciperer
intercipiāris (intercipiāre) interciperēris (interciperēre)
intercipiātur interciperētur
intercipiāmur interciperēmur
intercipiāminī interciperēminī
intercipiantur interciperentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
interceptus sim interceptus essem
interceptus sīs interceptus essēs
interceptus sit interceptus esset
intercepti sīmus intercepti essēmus
intercepti sītis intercepti essētis
intercepti sint intercepti essent