Conjugaison:latin/obsono

 obsonō, obsonare, obsonui

 obsonō, obsonare, obsonavi

Conjugaison de obsonō

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
obsonāre		obsonuisse		obsonitūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
obsonārī		obsonitus, -a, -um esse		obsonitum īrī

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN obsonitum, obsonitū Participe présent actif obsonans, -antis Participe futur actif obsonitūrus, -a, -um Participe parfait passif obsonitus, -a, -um Adjectif verbal obsonandus, -a, -um			Nominatif : obsonāre Accusatif : obsonāre Accusatif avec prép. : obsonandum Génitif : obsonandī Datif : obsonandō Ablatif : obsonandō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent obsonā obsonāte Futur 2PS : obsonātō 3PS : obsonātō 2PP : obsonātōte 3PP : obsonantō			Présent obsonāre obsonāminī Futur 2PS : obsonātor 3PS : obsonātor 2PP : - 3PP : obsonantor

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
obsonō		obsonābam		obsonābō
obsonās		obsonābās		obsonābis
obsonāt		obsonābat		obsonābit
obsonāmus		obsonābāmus		obsonābimus
obsonātis		obsonābātis		obsonābitis
obsonant		obsonābant		obsonābunt
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
obsonuī		obsonueram		obsonuerō
obsonuistī		obsonuerās		obsonueris
obsonuit		obsonuerat		obsonuerit
obsonuimus		obsonuerāmus		obsonuerimus
obsonuistis		obsonueratis		obsonueritis
obsonuērunt (obsonuēre)		obsonuerant		obsonuerint

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
obsonem		obsonārem
obsonēs		obsonārēs
obsonet		obsonāret
obsonēmus		obsonārēmus
obsonētis		obsonārētis
obsonent		obsonārent
Parfait		Plus-que-parfait
obsonuerim		obsonuissem
obsonuerīs		obsonuissēs
obsonuerit		obsonuisset
obsonuerīmus		obsonuissēmus
obsonuerītis		obsonuissētis
obsonuerint		obsonuissent

INDICATIF PASSIF
Présent		Imparfait		Futur
obsonor		obsonabar		obsonābor
obsonāris (obsonāre)		obsonabāris (obsonabāre)		obsonāberis (obsonābere)
obsonātur		obsonabātur		obsonābitur
obsonāmur		obsonabāmur		obsonābimur
obsonāminī		obsonabāminī		obsonābiminī
obsonāntur		obsonabantur		obsonābuntur
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
obsonitus sum		obsonitus eram		obsonitus erō
obsonitus es		obsonitus erās		obsonitus eris
obsonitus est		obsonitus erat		obsonitus erit
obsoniti sumus		obsoniti erāmus		obsoniti erimus
obsoniti estis		obsoniti erātis		obsoniti eritis
obsoniti sunt		obsoniti erant		obsoniti erunt

SUBJONCTIF PASSIF
Présent		Imparfait
obsoner		obsonārer
obsonēris (obsonēre)		obsonārēris (obsonārēre)
obsonētur		obsonārētur
obsonēmur		obsonārēmur
obsonēminī		obsonārēminī
obsonentur		obsonārentur
Parfait		Plus-que-parfait
obsonitus sim		obsonitus essem
obsonitus sīs		obsonitus essēs
obsonitus sit		obsonitus esset
obsoniti sīmus		obsoniti essēmus
obsoniti sītis		obsoniti essētis
obsoniti sint		obsoniti essent

Conjugaison de obsonō

INFINITIF
Présent actif		Parfait actif		Futur actif
obsonāre		obsonavisse		obsonatūrus, -a, -um esse
Présent passif		Parfait passif		Futur passif
obsonārī		obsonatus, -a, -um esse		obsonatum īrī

PARTICIPE / GÉRONDIF
Participe			Gérondif
	SUPIN obsonatum, obsonatū Participe présent actif obsonans, -antis Participe futur actif obsonatūrus, -a, -um Participe parfait passif obsonatus, -a, -um Adjectif verbal obsonandus, -a, -um			Nominatif : obsonāre Accusatif : obsonāre Accusatif avec prép. : obsonandum Génitif : obsonandī Datif : obsonandō Ablatif : obsonandō

IMPÉRATIF
Actif			Passif
	Présent obsonā obsonāte Futur 2PS : obsonātō 3PS : obsonātō 2PP : obsonātōte 3PP : obsonantō			Présent obsonāre obsonāminī Futur 2PS : obsonātor 3PS : obsonātor 2PP : - 3PP : obsonantor

INDICATIF ACTIF
Présent		Imparfait		Futur
obsonō		obsonābam		obsonābō
obsonās		obsonābās		obsonābis
obsonāt		obsonābat		obsonābit
obsonāmus		obsonābāmus		obsonābimus
obsonātis		obsonābātis		obsonābitis
obsonant		obsonābant		obsonābunt
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
obsonavī		obsonaveram		obsonaverō
obsonavistī		obsonaverās		obsonaveris
obsonavit		obsonaverat		obsonaverit
obsonavimus		obsonaverāmus		obsonaverimus
obsonavistis		obsonaveratis		obsonaveritis
obsonavērunt (obsonavēre)		obsonaverant		obsonaverint

SUBJONCTIF ACTIF
Présent		Imparfait
obsonem		obsonārem
obsonēs		obsonārēs
obsonet		obsonāret
obsonēmus		obsonārēmus
obsonētis		obsonārētis
obsonent		obsonārent
Parfait		Plus-que-parfait
obsonaverim		obsonavissem
obsonaverīs		obsonavissēs
obsonaverit		obsonavisset
obsonaverīmus		obsonavissēmus
obsonaverītis		obsonavissētis
obsonaverint		obsonavissent

INDICATIF PASSIF
Présent		Imparfait		Futur
obsonor		obsonabar		obsonābor
obsonāris (obsonāre)		obsonabāris (obsonabāre)		obsonāberis (obsonābere)
obsonātur		obsonabātur		obsonābitur
obsonāmur		obsonabāmur		obsonābimur
obsonāminī		obsonabāminī		obsonābiminī
obsonāntur		obsonabantur		obsonābuntur
Parfait		Plus-que-parfait		Futur antérieur
obsonatus sum		obsonatus eram		obsonatus erō
obsonatus es		obsonatus erās		obsonatus eris
obsonatus est		obsonatus erat		obsonatus erit
obsonati sumus		obsonati erāmus		obsonati erimus
obsonati estis		obsonati erātis		obsonati eritis
obsonati sunt		obsonati erant		obsonati erunt

SUBJONCTIF PASSIF
Présent		Imparfait
obsoner		obsonārer
obsonēris (obsonēre)		obsonārēris (obsonārēre)
obsonētur		obsonārētur
obsonēmur		obsonārēmur
obsonēminī		obsonārēminī
obsonentur		obsonārentur
Parfait		Plus-que-parfait
obsonatus sim		obsonatus essem
obsonatus sīs		obsonatus essēs
obsonatus sit		obsonatus esset
obsonati sīmus		obsonati essēmus
obsonati sītis		obsonati essētis
obsonati sint		obsonati essent