Conjugaison:latin/orior


Conjugaison de oriōr


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
orīrī ortus, -a, -um esse ortūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
ortum, ortū

Participe présent actif
orens, -entis
Participe futur actif
ortūrus, -a, -um
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
orendus, -a, -um

  Nominatif : orīri
Accusatif : orīri
Accusatif avec prép. : oriendum
Génitif : oriendī
Datif : oriendō
Ablatif : oriendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
orīre
oriminī

Futur
2PS : orītō , oritor
3PS : orītō , oritor
2PP : orītōte
3PP : oriuntō , oriuntor

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
orior oriēbar oriar
orīris (-re) oriēbāris (-re) oriēberis (-re)
orītur oriēbatur orietur
orīmur oriēbāmur oriēmur
orīminī oriēbāminī oriēminī
oriuntur oriēbantur orientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
ortus, -a sum ortus, -a eram ortus, -a erō
ortus, -a es ortus, -a erās ortus, -a eris
ortus, -a, -um est ortus, -a, -um erat ortus, -a, -um erit
ortī, -ae, -a sumus ortī, -ae, -a erāmus ortī, -ae, -a erimus
ortī, -ae, -a estis ortī, -ae, -a erātis ortī, -ae, -a eritis
ortī, -ae, -a sunt ortī, -ae, -a erant ortī, -ae, -a erint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
oriar orīrer
oriāris (-re) orīrēris (-re)
oriatur orīretur
oriāmur orīrēmur
oriāminī orīrēminī
oriantur orīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
ortus, -a sim ortus, -a essem
ortus, -a sīs ortus, -a essēs
ortus, -a, -um sit ortus, -a, -um esset
ortī, -ae, -a sīmus ortī, -ae, -a essēmus
ortī, -ae, -a sitis ortī, -ae, -a essētis
ortī, -ae, -a sint ortī, -ae, -a essent