Corellius
Latin modifier
Étymologie modifier
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom propre modifier
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Corellius |
Vocatif | Corellie |
Accusatif | Corellium |
Génitif | Corelliī |
Datif | Corelliō |
Ablatif | Corelliō |
Corellius \koˈrel.li.us\ masculin
- Agronome latin.
- Non est omittenda raritas unius exempli. Corellius eques Romanus Ateste genitus insevit castaneam suomet ipsam surculo in Neapolitano agro. sic facta est castanea, quae ab eo nomen accepit inter laudatas. postea Tereus eiusdem libertus Corellianam iterum insevit. haec est inter eas differentia: illa copiosior, haec Tereiana melior. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
- Il ne faut pas omettre un fait unique : Corellus, chevalier romain, né à Ateste, greffa, dans le territoire de Naples, un châtaignier avec un scion pris sur l'arbre même, ce qui produisit la châtaigne qui porte son nom et qui est renommée. Dans la suite, Étéreius, affranchi, greffa de nouveau le châtaignier corellien (XV, 25). Voici les différence, qui en ont résulté : le corellien produit davantage, l'étéreien produit des fruits meilleurs. — (traduction)
- Non est omittenda raritas unius exempli. Corellius eques Romanus Ateste genitus insevit castaneam suomet ipsam surculo in Neapolitano agro. sic facta est castanea, quae ab eo nomen accepit inter laudatas. postea Tereus eiusdem libertus Corellianam iterum insevit. haec est inter eas differentia: illa copiosior, haec Tereiana melior. — (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
- Sénateur romain.
Dérivés modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Italien : Corelli
Références modifier
- « Corellius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage