Latin modifier

Étymologie modifier

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom illyrien.

Nom propre modifier

Cas Singulier
Nominatif Gentius
Vocatif Gentie
Accusatif Gentium
Génitif Gentiī
Datif Gentiō
Ablatif Gentiō

Gentius \Prononciation ?\ masculin

  1. Roi d'Illyrie crédité de la découverte de la gentiane.
    • Nusquam alibi quam in Macedonia bellum erat. Suspectum tamen Gentium, Illyriorum regem, habebant. Itaque et octo nauis ornatas a Brundisio senatus censuit mittendas ad C. Furium legatum Issam, qui cum praesidio duarum Issensium nauium insulae praeerat-- duo milia militum in eas naues sunt inposita, quae M. Raecius praetor ex senatus consulto in ea parte Italiae, quae obiecta Illyrico est, conscripsit. — (Tite-Live, Ab Urbe Condita)
      Il n’y avait de guerre nulle part qu’en Macédoine ; cependant des soupçons planaient sur Gentius, roi d’Illyrie. Aussi le sénat jugea-t-il à propos d’envoyer de Brindes huit vaisseaux bien équipés au lieutenant C. Furius, qui défendait l’île d’Issa avec deux vaisseaux du pays. On embarqua à bord de ces bâtiments deux mille soldats, que le préteur Q. Raecius leva, en vertu d’un sénatus-consulte, dans la partie de l’Italie qui fait face à l’Illyrie.

Dérivés modifier

Références modifier

  • « Gentius », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage