Metina
Étymologie
modifier- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
- Du grec ancien.
Nom propre
modifierCas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Metină |
Vocatif | Metină |
Accusatif | Metinăm |
Génitif | Metinae |
Datif | Metinae |
Ablatif | Metinā |
Metina \Prononciation ?\ féminin
- (Géographie) Île à l’embouchure du Rhône.
Sunt aliae viginti ferme parvae mari vadoso, Galliae autem ora in Rhodani ostio Metina, mox quae Blascorum vocatur, et tres Stoechades a vicinis Massiliensibus dictae propter ordinem quo sitae sunt. nomina singulis Prote, Mese, quae et Pomponiana vocatur, tertia Hypaea, ab iis Sturium, Phoenice, Phila, Lero et Lerina adversum Antipolim, in qua Berconi oppidi memoria.
— (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)- Sur la côte des Gaules, à l'embouchure du Rhône, Métina; puis celle qui est appelée Blascon; trois Staechades dénommées par les Marseillais, qui en sont voisins, dans l'ordre de leur situation, Proté, Mésé, appelée aussi Pomponiana; et la troisième, Hypaea; plus loin Sturium, Phoenice, Phila, Lero; et, en face d'Antipolis, Larina, dans laquelle subsiste le souvenir de la ville de Vergoanum. — (traduction)
Voir aussi
modifier- Metina sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
modifier- « Metina », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage