Allemand modifier

Étymologie modifier

Dérivé de munter (« vif ; enjoué »), avec le suffixe -keit.

Nom commun modifier

Cas Singulier Pluriel
Nominatif die Munterkeit
\ˈmʊntərkaɪ̯t\
die Munterkeiten
\ˈmʊntərkaɪ̯tən\
Accusatif die Munterkeit
\ˈmʊntərkaɪ̯t\
die Munterkeiten
\ˈmʊntərkaɪ̯tən\
Génitif der Munterkeit
\ˈmʊntərkaɪ̯t\
der Munterkeiten
\ˈmʊntərkaɪ̯tən\
Datif der Munterkeit
\ˈmʊntərkaɪ̯t\
den Munterkeiten
\ˈmʊntərkaɪ̯tən\

Munterkeit \ˈmʊntərkaɪ̯t\ féminin

  1. Vivacité.
  2. Alacrité, allégresse, entrain.