Anglais modifier

Étymologie modifier

Du moyen anglais droupen, apparenté à drop (« tomber »).

Verbe modifier

Temps Forme
Infinitif to droop
\ˈdɹuːp\
Présent simple,
3e pers. sing.
droops
\ˈdɹuːps\
Prétérit drooped
\ˈdɹuːpt\
Participe passé drooped
\ˈdɹuːpt\
Participe présent drooping
\ˈdɹuːp.ɪŋ\
voir conjugaison anglaise

droop \ˈdɹuːp\ intransitif

  1. Se faner.
  2. Pendre, retomber.

Nom commun modifier

Singulier Pluriel
droop
\ˈdɹuːp\
droops
\ˈdɹuːps\

droop \ˈdɹuːp\

  1. Définition manquante ou à compléter. (Ajouter)

Prononciation modifier

Néerlandais modifier

Forme de verbe modifier

droop \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du prétérit de druipen.
  2. Deuxième personne du singulier du prétérit de druipen.
  3. Troisième personne du singulier du prétérit de druipen.

Taux de reconnaissance modifier

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 69,9 % des Flamands,
  • 72,9 % des Néerlandais.


Prononciation modifier

Références modifier

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]