monotonus
Latin modifier
Étymologie modifier
- (VIe siècle) Du grec ancien μονότονος, monótonos (« uniforme »).
Adjectif modifier
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | monotonus | monotonă | monotonum | monotonī | monotonae | monotonă |
Vocatif | monotone | monotonă | monotonum | monotonī | monotonae | monotonă |
Accusatif | monotonum | monotonăm | monotonum | monotonōs | monotonās | monotonă |
Génitif | monotonī | monotonae | monotonī | monotonōrŭm | monotonārŭm | monotonōrŭm |
Datif | monotonō | monotonae | monotonō | monotonīs | monotonīs | monotonīs |
Ablatif | monotonō | monotonā | monotonō | monotonīs | monotonīs | monotonīs |
monotonus \Prononciation ?\
- Uniforme.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes modifier
Dérivés dans d’autres langues modifier
- Anglais : monotonous
- Espagnol : monótono
- Français : monotone
- Italien : monotono
Références modifier
- « monotonus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage