Voir aussi : sustantivá

Espagnol modifier

Forme d’adjectif modifier

Genre Singulier Pluriel
Masculin sustantivo
[sustanˈtiβo]
sustantivos
[sustanˈtiβos]
Féminin sustantiva
[sustanˈtiβa]
sustantivas
[sustanˈtiβas]

sustantiva \sus.tanˈti.βa\

  1. Féminin singulier de sustantivo.

Forme de verbe modifier

Voir la conjugaison du verbe sustantivar
Indicatif Présent (yo) sustantiva
(tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(él/ella/usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ellos-as/ustedes) sustantiva
Imparfait (yo) sustantiva
(tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(él/ella/usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ellos-as/ustedes) sustantiva
Passé simple (yo) sustantiva
(tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(él/ella/usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ellos-as/ustedes) sustantiva
Futur simple (yo) sustantiva
(tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(él/ella/usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ellos-as/ustedes) sustantiva
Impératif Présent (tú) sustantiva
(vos) sustantiva
(usted) sustantiva
(nosotros-as) sustantiva
(vosotros-as) sustantiva
(os) sustantiva
(ustedes) sustantiva

sustantiva \sus.tanˈti.βa\

  1. Troisième personne du singulier du présent de l’indicatif de sustantivar.
  2. Deuxième personne du singulier () de l’impératif de sustantivar.

Prononciation modifier