Latin modifier

Étymologie modifier

Dérivé de utor, avec le préfixe ab-.

Verbe modifier

abūtor, infinitif : abūti, parfait : abūsus sum \Prononciation ?\ intransitif déponent (voir la conjugaison)

  1. User complètement, utiliser pleinement.
  2. Abuser.
    • Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? quam diu etiam furor iste tuus nos eludet? quem ad finem sese effrenata iactabit audacia? — (Cicéron, in Catilinam)
      Jusques à quand abuseras-tu de notre patience, Catilina ? Combien de temps encore serons-nous le jouet de ta fureur ? Jusqu’où s’emportera ton audace effrénée ?

Note : Par convention, les verbes latins sont désignés par la 1re personne du singulier du présent de l’indicatif.

Variantes modifier

Dérivés modifier

Références modifier